Terapia manualna
Terapia manualna
Ortopedyczna Terapia Manualna to dziedzina fizjoterapii, zajmująca się schorzeniami neuro-mięśniowo-szkieletowymi. Na podstawie wywiadu i badania cielesnego, bazuje na wnioskowaniu klinicznym. Terapia opiera się na stosowaniu różnych i specyficznych manualnych metod terapeutycznych, np. mobilizacji stawów. Terapeuta manualny ma poprawić stan funkcjonalny pacjenta, zmniejszyć jego dolegliwości bólowe, a także zaprogramować ćwiczenia domowe tak, aby pacjent mógł pracować samodzielnie nad swoim problemem.
Masaż klasyczny
Masaż klasyczny to najpopularniejsza forma masażu – rozluźnia napięte mięśnie, poprawia przepływ krwi, zwiększa elastyczność mięśni i zakres ruchomości oraz zmniejsza odczucia bólowe. Masaż klasyczny pozytywnie wpływa na samopoczucie i stan emocjonalny pacjenta, redukując stres i zwiększając wydzielanie endorfin. Ten rodzaj masażu szczególnie polecany jest dla tych osób, które chcą poprawić swoje zdrowie fizyczne lub psychiczne.
Masaż tkanek głębokich
Manualna metoda pracy z pacjentem nakierowana na układ mięśniowo-powięziowy. Podczas masażu głębokiego terapeuta używa różnych technik, których zastosowanie doprowadza do usunięcia napięć w ciele. Terapia ta to nie tylko „ugniatanie” pacjenta, a przede wszystkim ocena funkcjonalna, pozwalająca na zlokalizowanie struktur w ciele, które należy rozluźnić. Metodyka wykonywania zabiegu pozwala odpowiadać na reakcję organizmu w trakcie zabiegu, a także na aktywne uczestnictwo pacjenta poprzez wykonywanie odpowiednich ruchów w celu zwiększenia mobilności.
Korzyści wynikające z przeprowadzenia zabiegu:
• zmniejszenie bólu
• zwiększenie zakresu ruchu w stawach
• większe ukrwienie i lepsze odżywienie tkanek
• usuwanie punktów spustowych mięśni
Igłoterapia sucha
Zabieg polegający na wbiciu igły akupunkturowej w punkt spustowy, czyli obszar mięśnia o wzmożonym napięciu, który daje ból rzutowany w odległe miejsce w ciele. Po wbiciu igły następuje odwrażliwienie takiego punktu i zmniejszenie napięcia mięśniowego, a także dolegliwości bólowych. Metoda ta świetnie odnajduje się w leczeniu dolegliwości o podłożu mięśniowo-szkieletowym, a także wspomaga terapię blizn.
Terapia blizn
Terapia nakierowana na uelastycznienie, zmiękczenie i poprawę estetyki blizny. Może odbywać się jeszcze przy założonych szwach, a także wiele lat po powstaniu blizny. Obecość blizny w skórze i tkankach podskórnych przyczynia się do powstawania dolegliwości bólowych, przeczulicy czy osłabienia czucia. Może ona dawać dolegliwości w odległych tkankach, a jej odpowiednie opracowanie pozwala zmniejszyć lub wyeliminować nieprzyjemne objawy. Do terapii wykorzystuje się pracę manualną oraz z użyciem narzędzi.
Terapia uroginekologiczna
Dziedzina fizjoterapii zajmująca się przede wszystkim leczeniem kobiet z dysfunkcjami pochodzenia ginekologicznego i urologicznego. Pozwala wyeliminować dolegliwości bólowe, poprawić prawidłowe funkcjonowanie układów w obrębie jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Fizjoterapia uroginekologiczna wspomaga pacjentki m. in. po operacjach, w tym cięciu cesarskim, z problemami nietrzymania moczu, stolca i gazów, przygotowuje do porodu, pomaga w zwalczaniu bolesnych miesiączek.
Kinesiotaping
Metoda polegająca na przyklejaniu elastycznych plastrów na skórę. Plastry nie są nasączone żadnym lekiem, a posiadają rozciągliwe właściwości, co powoduje korekcje w obrębie funkcjonowania tkanek miękkich. W zależności rodzaju aplikacji kinesiotaping może działać odciążająco, stabilizująco lub wspomagać przepływ limfy. Najczęściej plastrowanie stosowane jest w bólach mięśniowo-szkieletowych, po urazach i operacjach, a także w leczeniu obrzęków i krwiaków.
